غذاهای کستاریکایی ساده اما سرشار از روغن و ادویه است. اجزای اصلی غذاهای کستایکایی را حبوبات و برنج تشکیل میدهند. وعده ناهار با سالاد کلم و گوجه فرنگی سرو میشود که هر دو، از فرآوردههای کشاورزی این کشور هستند. بیشتر مردم کستاریکا علاقهای به مصرف زیاد غذاهایی با پایه سبزی ندارند و این مواد را بیشتر به عنوان دسر مصرف میکنند و غذای اصلیشان بیشتر باید سرخکردنی باشد. مواد تشکیلدهنده دیگر غذاهای کستاریکایی، انواع گوشت قرمز، مرغ، ماهی، میگو و لابستر است. میزان حبوبات در غذاهایشان از میزان طبیعی کمی بیشتر است و امکان دارد برای کسی که عادت به خوردن غذایی حاوی حبوبات زیاد ندارد، مشکلات گوارشی ایجاد شود.
عصرانه نیز در وعدههای غذایی کستاریکاییها جایگاه خاصی دارد و شامل انواع غذاهای محلی و یک نوشیدنی داغ مثل قهوه یا شیر داغ است. یکی از عصرانههای محلی کستاریکاییها، سوپ حبوبات است البته اگر علاقهای به خوردن غذای محلی نداشته باشند، بال مرغ سوخاری انتخاب آنها خواهد بود. مردم کستاریکا به دلیل صرف وعده عصرانه، معمولا یا شام نمیخورند یا در صورتی میخورند که در مهمانی باشند چون در مهمانیهایشان با غذاهایی مثل ماهی و میگو و سیب زمینی سرخ کرده از مهمانها پذیرایی میکنند. البته بعد از این شام سنگین هم عادت به خوردن یک برش تارت یا کیک شکلاتی دارند.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 2:31 عصر توسط Mirzaali
مردم این کشور از گروههای نژادی :
· 40درصد سفیدپوست
· 31درصد: مستیزو
· 17درصد مولاتو
· 4درصد سرخپوست
· یک درصد زردپوست
· غیره
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 2:30 عصر توسط Mirzaali
فرهنگ محلی کستاریکا ترکیبی از فرهنگ آمریکای لاتین و تاثیرات کابویی است؛ بسیاری از اهالی کستاریکا به عنوان صبحانه گالو پینتومیخورند و بعد از ظهرها در مسابقات اسبسواری شرکت میکنند.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 2:30 عصر توسط Mirzaali
واحد پول این کشور کولون نام دارد. قهوه بخش عمدهای از صادرات کستاریکا را تشکیل میدهد. موز، نیشکر، گاو گوشتی، کاکائو و الوار نیز دارای اهمیت است. اکوتوریسم یکی از موتورهای اصلی اقتصاد کستاریکا است و دولت کستاریکا تعهد کرده که این کشور را به اولین کشور خنثی از لحاظ انتشار دی اکسید کربن تبدیل کند. بدهیهای خارجی از جمله مشکلات اقتصادی این کشور شمرده میشود .
موج خصوصیسازی در سال 1983 به کستاریکا، که رشد شتابان دهه 1970 را در مورد موسسات دولتی تجربه کرده بود، رسید. کستاریکا از شکل یک دولت حمایتکننده از صنایع داخلی به سمت حمایت از یک الگوی اقتصاد آزاد حرکت کرد. از سال 1986 تا 1988 تعداد 32 موسسه دولتی خصوصی شدند.
کاستاریکا در سال 2013 میزبان حدود 2 میلیون و 150 هزار گردشگر بود و دولت این کشور نیز قصد دارد تا سال 2015 تعداد گردشگران را که بخش قابل توجهی از آنها گردشگران درمانی هستند به سه میلیون و 400 هزار گردشگر برساند. کاستاریکا که در سال 2011 میزبان کنفرانس جهانی گردشگری درمانی بود. این کشور با جذب سرمایهگذاری خارجی اقدام به احداث کلینیکهای مجهز، هتلها و ویلاهای لوکس در قالب طرح «تعطیلات درمانی» کرده و به یکی از قطبهای گردشگری درمانی جهان تبدیل شده است.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 2:29 عصر توسط Mirzaali
شامل هفت استان به شرح زیر :
· 1. سان خوزه (San Jose)
· 2. آلاخوئلا (Alajuela)
· 3. کارتاگو (Cartago)
· 4. اِردیا (Heredia)
· 5. لیمون (Limon)
· 6. گواناکاسته (Guanacaste)
· 7. پونتارناس (Puntarenas)
نیکاراگوئه معتقد است کاستاریکا در سال 1824 استان گواناکاسته این کشور را که اکنون حدود 20 درصد خاک کاستاریکا را شامل میشود و یک مرکز گردشگری شناخته شده به شمار میرود، به اشغال خود در آورد. دانیل اورتگارئیس جمهور نیکاراگوئه در شهریورماه 1392 به کاستاریکا هشدار داد قصد دارد برای بازگرداندن این استان، به دیوان عدالت بین المللی شکایت کند.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 2:29 عصر توسط Mirzaali